Uit het dagboek van Jouw Glazenwasser: “Wie A zegt, moet ook B zeggen… en C, en D…”
“Twaalf jaar geleden stond ik hoog op mijn ladder, naast mijn tweedehands busje in de binnenstad van Hoogeveen. Een ladder die overigens meer kostte dan het busje zelf. Een voor mij toen nog onbekende man riep vanaf beneden: “Heb je het druk? Meestal waren dat particulieren die hoopten dat ik ook nog even hun bovenraampjes mee zou nemen. Daar had ik niet echt oren naar, dus riep ik ietwat vermijdend terug: ‘Jazeker! Heel druk’.”
Jasper Dekker van Jouw Glazenwasser schrijft dagboekverhalen om het glazenwassersvak te belichten en een goed gevoel te geven. Met een flinke dosis humor. Hier lees je zijn nieuwe dagboekverhaal.
“In die tijd werkte ik in loondienst, deels als zzp’er voor een bedrijf, én was ik bezig met het opbouwen van mijn eigen klantenkring. Natuurlijk had ik toen nog geen besef van hoeveel drukker het nog ging worden, maar op dat moment voelde het aan als… heel druk!
De kans van mijn leven
Enfin, de man beneden stelde zich voor als conciërge van het Roelof van Echten College. Hij vertelde dat de ramen van de aula van de nieuwe school een keer gewassen moesten worden. Toen ging er bij mij wel een lampje branden. Een lampje van: “Hey! Hier moet ik even als de kippen bij zijn, want dit is nogal bijzonder.”
Ik had namelijk vaak genoeg als onderaannemer gewerkt voor diverse grote ‘blufbedrijven’ die zulke scholen wél binnenhaalden, maar vervolgens de glazenwasspecialisten via diverse creatieve manieren inhuurden. Dit was dus een kans!
Het was bloedheet die dag, en ik besloot wat eerder te stoppen. Ik dacht: “Ik zorg dat ik als de wiedeweerga naar die school ga.” Zo kwam het dus dat ik diezelfde dag nog een offerte maakte bij deze scholengemeenschap.
“Je had het toch druk?”, vroeg de conciërge ietwat geamuseerd over mijn plotselinge verschijning.
“Ja,” zei ik adrem maar wat stuntelig, “maar voor mooie klussen máák ik tijd.”
En ik haalde de klus binnen. Waarschijnlijk voor een te scherpe prijs. Want, 1: ik was niet gewend aan de hoofdaannemersprijzen, en 2: deze klus wilde ik natuurlijk heel graag hebben. Toen ik eenmaal binnen was, moest ik het natuurlijk waarmaken!
Groeien en samenwerken
Er kwam meer werk bij. En nog meer. En wat doe je dan? Ja, dan ga je als eenmanszaak waarmaken wat je belooft. Tja, en daar had ik natuurlijk versterking bij nodig. “Ook een ‘blufbedrijf’ dus?” zou je kunnen zeggen. Nou ja, misschien een beetje wel hè.
Maar door de vele onderaannemingen die ik zelf gedaan heb, geloof ik wel in samenwerken. In elkaar helpen. En op die basis vind ik het ondersteunen van elkaar super. Zo kun je samen een vuist maken en als kleinere bedrijven óók de grotere klussen aan. En… wanneer niemand kan, dan doe je het ook wel alleen. Tot de vierkante meters glas mij voor mijn ogen beginnen te tollen.
Maar ja… wie A zegt, moet ook B zeggen. En C. En D.
Terugkijkend
Ik ben altijd blij geweest met deze school, met deze klus en hoe die tot stand kwam. Het is een mooi voorbeeld van hoe bedrijven elkaar uit hun eigen regio kunnen vragen voor een opdracht.
Bedankt, Roelof van Echten College!”
Meer lezen over en van Jasper? Klik hier voor meer dagboekverhalen van Jasper Dekker
