Generatieverschillen op de werkvloer een fabel?

Waarom blijft de ene (schoonmaak)medewerker jarenlang trouw aan zijn werkgever, terwijl de ander na een paar jaar vertrekt? Waarom voelt de één zich prettig bij vaste routines en duidelijke aansturing, terwijl de ander juist energie haalt uit afwisseling of eigen verantwoordelijkheid? En waarom gaat de één soepel mee in veranderingen, terwijl het voor een ander vooral weerstand oproept?
Het is verleidelijk om deze verschillen te verklaren met generatielabels. Jongeren zouden ambitieus zijn en grenzen durven stellen. Oudere medewerkers zouden juist stabiliteit zoeken en hiërarchie waarderen. Maar kloppen die aannames wel?
Volgens gedragsdeskundige Noor Elshof is het tijd om kritisch te kijken naar deze zogeheten generatiemarketing. In de podcast HR zonder filter, van Trends in HR, stelt zij dat het indelen van medewerkers in hokjes op basis van hun leeftijd vaak meer kwaad dan goed doet. “De verschillen tussen mensen binnen een generatie zijn vaak groter dan de verschillen tussen generaties onderling,” legt ze uit. “Door te focussen op leeftijd, missen we wat mensen écht nodig hebben om hun werk goed te doen.”

Wat kun je wel doen?
Noor Elshof pleit voor een open blik en oprechte interesse in wat medewerkers motiveert. Dat is volgens haar geen kwestie van leeftijd, maar van persoonlijkheid, levenservaring, privésituatie en drijfveren. In de podcast deelt ze concrete tips voor leidinggevenden (en collega’s) die willen bouwen aan een inclusieve werkomgeving zonder in stereotypen te vervallen.

Je vindt het artikel en de podcast via Trends in HR.