Column: Nieuwe cao-onderhandelingen
Werkgevers en werknemers zijn op 5 november om de tafel gegaan voor de nieuwe cao-onderhandelingen. Het spel van vraag en aanbod tussen vakbonden en werkgevers. Wat gaat er deze keer uitkomen?
De economie trekt aan, dus zal de vakbonden ongetwijfeld op loonsverhogingen aandringen. Werkgevers gaan hiermee natuurlijk niet (gelijk) akkoord. En dus volgt een getouwtrek en, als de vakbonden druk willen uitoefenen, volgen er vast weer stakingen op spraakmakende objecten. Een scenario voor elke cao-onderhandeling.
Zou het ditmaal anders gaan? Kunnen werkgevers en werknemers het met elkaar eens worden, zonder naar elkaar te ‘zwartepieten’ (oeps, de roetpieten)? Voelen alle partijen uit de markt zich in de groep onderhandelaars vertegenwoordigd door CNV, FNV en OSB. Niet alle werknemers laten zich vertegenwoordigen door de vakbonden. Zo ook, de niet bij OSB aangesloten werkgevers. In hoeverre zijn hun plaatsen aan de onderhandelingstafel legitiem? Waar zijn in de onderhandelingen de vertegenwoordigers van de onafhankelijke schoonmaakbedrijven en de SIEV!? Al zat SieV! ditmaal tijdens het vooroverleg wel aan tafel. Waar zijn de vertegenwoordigers van de niet bij een vakbond aangesloten werknemers? Daarbij is een steeds groter groeiende groep ZZP’ers werkzaam in de schoonmaakbranche. Is het niet noodzakelijk om deze groepen ook te benaderen voor een afvaardiging naar de onderhandelingen? Of zouden zoveel partijen het onderhandelen ‘vermoeizamen’? Zijn de huidige partijen misschien juist bang voor hun legitimiteit aan de onderhandelingstafel?
Ik zeg niet dat FNV, CNV en OSB niet aan de onderhandelingstafel mogen zitten, maar de schoonmaakbranche is onderhevig aan veranderingen. Daarom vind ik het juist noodzakelijk om deze veranderingen mee te nemen aan de onderhandelingstafel in de vorm van vertegenwoordiging van ‘nieuwe’ groepen in de schoonmaakbranche.
Of is het misschien nóg beter om de cao in zijn geheel af te schaffen en bij wet een basis af te spreken en met iedere werknemer aanvullende aparte afspraken te maken? Dan zal er een nieuwe wind door schoonmaakland gaan waaien en de functie van de vakbonden en de werkgevers veranderen: écht aanvullend op het welzijn van de werknemers. Is dit Utopia? Ik besef me terdege dat enkele bedrijven en/of personen hiermee de ‘zwakkere’ werknemers zullen onderbetalen. En dat mag natuurlijk nooit gebeuren!
Zullen de huidige onderhandelingen uitlopen op een succes voor de werknemers en werkgevers, waarin alle partijen het beste uit elkaar halen? Of zal men op essentiële punten voet bij stuk houden, waardoor minder goede compromis worden gemaakt, zoals het afschaffen van verschillende bijzonder verlofdagen? Is het mogelijk dat artikelen in de cao nu eindelijk worden verbeterd, zoals artikel 38 (lees: column: Artikel 38 – Sociaal of A-sociaal). Wordt artikel 36 aangepast opdat opleiding voor medewerkers niet meer vrijblijvend is voor medewerkers? Wordt ergonomie op de werkvloer nog beter vastgelegd in de cao en komen er sancties voor bedrijven voor het niet of nauwelijks naleven van ergonomisch werken door hun werknemer? Komt in de nieuwe cao een artikel speciaal voor ZZP’ers?
We gaan het allemaal zien. Ik hoop oprecht dat de cao-onderhandelingen ditmaal soepel verlopen en dat iedereen beter van het eindresultaat wordt. Ik wens de onderhandelaars veel wijsheid toe. Ik geef ze graag als boodschap mee: kijk en luister ook naar de veranderende schoonmaakbranche met haar nieuwe spelers.
Edgar van Engelen, directeur Clear4Clean
