Column: De ladder op…

Het artikel over het Glazenwassersregister op het Schoonmaakjournaal deed mij even herinneren aan de column van Cor van der Velden begin dit jaar over wasberen. Niet dat er een regelrechte vergelijking in zat, maar wel dat de context van deze column aangaf wat ik dacht op het moment van lezen van het artikel over het Glazenwassersregister. Het is natuurlijk heel gemakkelijk om als buitenstaander kritiek te uiten op het zoveelste goedbedoelde initiatief in de schoonmaakbranche, dat er is om de branche vooruit te helpen. Echter, ik ben geen buitenstaander. In januari en februari van dit jaar was ik deelnemers aan de NTA Werkgroep Landelijk Glazenwassersregister. En ook ik heb mijn goedkeuring gegeven aan het uiteindelijke resultaat. Dat wil zeggen aan de papieren versie van deze NTA, voor een betere glazenwassersbranche in het particuliere segment. Zelfs als bedrijf was ik voornemens om me in te schrijven. Begrijp me niet verkeerd, want als deelnemer sta ik nog steeds achter mijn goedkeuring van deze NTA!

Alleen als ondernemer zie ik sinds de lancering woordkeuzes voorbijkomen waarbij m’n haren recht overeind gaan staan. En dan specifiek de woordkeuzes en het gebruik van de woorden bonafide en malafide. Wie bepaalt deze woorden eigenlijk? En in welke context kunnen en mogen ze gebruikt worden? Wie bepaalt of een promotiecampagne als een lastercampagne moet overkomen? Wie bepaalt dat je naast het tekenen van de Code Verantwoordelijk Marktgedrag in 2011 en het behalen van het SieV! Keurmerk nog steeds een malafide bedrijf bent? Zo maar een paar vragen die in mij opkomen wanneer ik bonafide en malafide in een verkeerde context lees. Woorden die bovendien bij mij een uitspraak uitlokken, die ik voor de goede orde van deze column verder niet zal vermelden.

Ik ben, met welke pet dan ook, absoluut voorstander van een schone en gezonde schoonmaak- en glazenwassersbranche met bonafide bedrijven. Ik ben absoluut voorstander dat bepaalde excessen uit de branche verdreven, dan wel verbannen worden. En zelfs ben ik er een absoluut voorstander van dat de schoonmakers meer respect krijgen voor hun werkzaamheden. Maar het doet mij gelijk denken aan uitspraken van een wijs man, zo’n drie decennia geleden. Een van deze uitspraken wil ik de lezers van deze column niet onthouden, omdat ik niet alleen denk, maar vrijwel zeker weet dat deze voor een ieder in deze prachtige branche van toepassing is, of van toepassing is geweest.

Wanneer je niet onderaan de ladder begint, zul je nooit eerlijk de top bereiken!

Sabine Aalbers
Aalbers Schoonmaakdiensten
secretaris SieV!