Column: Algemene leveringsvoorwaarden
Zeer recent weer een voorbeeld van algemene voorwaarden van een klant, waardoor er bij een schoonmaakbedrijf, GOM in dit geval, circa.€ 2.500.000 moet worden afgeschreven. Recent weer diverse winkelketens die gesloten zijn of gaan sluiten. Uiteraard zijn er veel meer bekende voorbeelden uit het recente en verdere verleden te noemen. Het recente faillissement van V&D raakt vele leveranciers, met grote gevolgen voor de betrokken leveranciers en de medewerkers van V&D én van leveranciers.
Al eerder zagen we dat grote marktpartijen in het verleden eenzijdig onacceptabele betalingstermijnen afdwingen of zelfs kortingen met terugwerkende kracht. Banken, KPN, noemt u maar op, waren hier goede voorbeelden van. Nu de rentestand extreem laag is, melden een aantal grote partijen in de media sneller te willen gaan betalen. Of in plaats van mogelijk een komende boete op saldo, nu liever sneller betalen. Het laten spelen van leveranciers als bank, nog los van andere elementen in de voorwaarden, is zeer ongewenst en risicovol. Daarnaast is een aantal beursgenoteerde bedrijven interessant voor overnames vanuit het buitenland, met alle mogelijke gevolgen van dien.
De algemene voorwaarden van de OSB worden door grote opdrachtgevers niet geaccepteerd, maar men eist wel dat de eigen algemene voorwaarden worden geaccepteerd. Op zichzelf niets nieuws, maar inhoudelijk zijn deze voorwaarden fors aangescherpt in het voordeel van de opdrachtgever. Er is vaak geen sprake meer van een eerlijke verdeling tussen rechten en plichten voor beide partijen.
Het lijkt me zinvol binnen brancheverenigingen weer eens voorzichtig een discussie op te starten. Wat accepteren branches nog wel en wat niet? Bijvoorbeeld wat te doen kortingen met terugwerkende kracht of met te lange betalingstermijnen? Van wie zijn de goederen van de leverancier bij de klant zolang er nog niet betaald is? Ook bedrijven met het predicaat koninklijk handelen niet allemaal altijd zo koninklijk.
Alhoewel we vanuit Den Haag horen dat het economisch allemaal beter gaat, laat de realiteit een ander beeld zien door de vele ontslagen en een dalend vertrouwen in de euro. Dat we meer exporteren, is mede te danken aan de in waarde gedaalde euro. De vluchtelingenproblematiek, zowel sociaal als financieel, laat eveneens zien dat we nog wat voor de kiezen krijgen. Misschien toch weer eens alerter op de algemene voorwaarden zijn en/of wat extra reserveren?
Roel Vlootman,
directeur Perfect Papier
