Column: Hup, de hindernisbaan op jullie

Zoals jullie wellicht weten, ben ik zo’n 10 jaar beroepsmilitair geweest. De hindernisbaan spreekt iedereen tot de verbeelding. Wat is daarover voor interessants te vertellen? En wat is de parallel met de schoonmaakbranche? De hindernisbaan.

Ik heb enige tijd ik bij de commando’s in Roosendaal mogen vertoeven voor een specifieke training. Zij zijn meester in het leren verleggen van grenzen en het fysiek en mentaal vormen van mensen: afbreken om sterker op te bouwen. Dat lijkt voor de buitenstaander soms te ver te gaan, maar ik durf te stellen dat dit een ervaring is die iedereen in meer of mindere mate verrijkt.

Een onderdeel van die trainingen was hun specifieke (overigens ernstig zware) hindernisbaan. Als groepscommandant was je verantwoordelijk voor je eigen groep. Je opdracht was simpel: leg deze hindernisbaan binnen 5 minuten af. Dan kunnen er twee dingen gebeuren:

(1) Je gaat als leider volle kracht vooruit en gaat ervan uit dat iedereen je in dat tempo volgt. Slecht nieuws: niet iedereen heeft dezelfde fysieke kracht en uithoudingvermogen, dus dat wordt een fiasco. Gevolg? De groep valt uiteen en je moet het over doen.
(2) Je gaat als groep op maximale snelheid over de baan en de sterkeren steunen de zwakkeren. Gevolg? Iedereen is fysiek total-loss en de tijdslimiet wordt niet gehaald. Alsnog moet het opnieuw.

Uit ervaring wist ik dat deze commando’s een doelstelling hadden en dat was de groep tot het onmogelijke dwingen om te kijken of er inderdaad een (h)echte groep was. Ik realiseerde me dat de tijdslimiet onmogelijk haalbaar was. Welnu, ik koos daarom dan ook uiteindelijk voor optie 3, die pas ik immer nog toe in het ondernemen en in het leven: Ga als groep door het parcours in een tempo dat voor iedereen haalbaar is en steun elkaar daarin.

Natuurlijk waren we niet op tijd binnen (maar dat was je nooit), maar er was wel een groep gevormd die heel hecht werd. Men zag mij namelijk als leider, die iedereen op waarde inschatte en de groep als geheel boven het individu stelde. Gevolg was dat ik natuurlijk publiekelijk ongelofelijk op mijn donder kreeg als commandant van de te late groep. De groep vond het stoer dat ik die scheldkanonnade over me heen liet komen om hen te beschermen voor represailles.

De waardering die ik achteraf bij de evaluatie kreeg van de commando-trainer was prima, want ik had gekozen voor bescherming van mijn groep, continuïteit, overleving en groepsbinding en de doelen op waarde ingeschat. De eindtijd was formeel geen doel, de groep tot het maximale dwingen, was het doel! De tijdslimiet werd onmogelijk laag gesteld om reactie uit te lokken.

Individualisten vallen dan snel door de mand, omdat zij proberen zelf op tijd binnen te zijn om represailles voor zichzelf te voorkomen. Die hadden uiteindelijk een heel groot probleem en kregen daar spijt van.

Dit proces leert je veel en maakt je heel sterk. Als je fysiek en mentaal denkt aan het einde te zijn, is er stiekem altijd nog een beetje reserve dat je net iets sterker maakt dan verwacht. Zeker als je dit als groep gebruikt. Als je die reserve kent, gebruikt en inzet, kun je prachtige dingen realiseren. Velen herkennen dit als doorzettingsvermogen. Dit heb ik in mijn column over Don Quichot ook al eens benoemd.

De parallellen:

(1) Stel je bedrijf met zijn afdelingen als groep boven het individu en daag iedereen tot het uiterste uit met stevige doelen. Als één afdeling excelleert en de rest faalt, heb je nog steeds niets bereikt.
(2) Durf initiatief te nemen en een afwijkende route te kiezen als die in jouw visie met jouw groep meer kans van slagen heeft.
(3) Laat niemand achter om zelf meer waardering te krijgen. Je moet het doel als groep bereiken anders heb je niets bereikt. Persoonlijke winnaars zijn uiteindelijk verliezers.
(4) Straffen omdat iets onmogelijks ook inderdaad niet bereikt is, maakt meer kapot dan je lief is.
(5) Je grenzen liggen vaak verder weg dan je initieel denkt. Als je op de juiste manier uitgedaagd wordt, kun je heel ver gaan.

Ik zou waarlijk best graag eens met een aantal ondernemingen zo’n ‘hindernisbaan’ als eye-opener willen doen! Onderschat niet de kracht van een hechte groep met heldere uitdagende doelen. Zou jij met je organisatie zo’n uitdaging aan durven? Bij twijfel is het wellicht goed om daarover eens na te denken wat dat zegt over je mening over het team.

Gerard Spoor,
directeur Carling Opleiding initiator en voorzitter stichting LOSK: Landelijk Orgaan Schoonmaak en Kwaliteit