Blog: Best wel hip!
Mijn opa was een hartstikke lieve man. Wij, zijn nazaten, noemden hem vanwege zijn lengte ‘de grote opa’. Al zei dat misschien meer over de lengte van mijn andere opa.
Maar ondanks dat we letterlijk en figuurlijk tegen hem opkeken, meenden we dat hij er toch wel wat eigenaardigheden op na hield. Zijn handelswijze versterkte nadat hij er alleen voor kwam te staan. Zo verspilde hij liever geen water. Het water van de semi-automatische wasmachine werd daarom opgevangen. Dat bracht hij in emmers van de bovenverdieping naar beneden en dat water werd vervolgens gebruikt als spoelwater voor het toilet. Conservenblikjes en ander afval maakte opa zo klein mogelijk en waar nodig trapte hij ze helemaal plat. Wekelijks had hij maar een heel bescheiden vuilniszakje met afval. Alle papieren- en plasticzakjes werden hergebruikt en deze verzameling lag geduldig in de kelder te wachten op een nieuwe bestemming.
Mijn opa had geen rijbewijs en deed alles te voet of met de fiets. Tot op late leeftijd ging hij de polders in om aardappelen en uien te rapen. De aardappelschillen en het restafval van de uien gooide hij trouw bij de schapen in de wei. Opa blij, boer blij, schapen blij.
Het was ook vaste prik om ’s avonds na het avondeten eventjes te ‘schemeren’. Dat betekent dat de lampen nog niet aan gingen en hij in stilte wachtte tot het donker was in de huiskamer. Een zen-momentje eigenlijk. De verwarming kwam vanzelfsprekend niet boven de 18 graden. Vrolijk fluitend genoot hij zichtbaar van het vrije leven. Aan vakantie vieren was geen behoefte. Een vliegreis heeft hij nooit gemaakt. Het liefst liep hij ook in zijn oude kleren, ondanks dat er spiksplinternieuwe overhemden in de kast lagen. En om iets niet te vergeten legde hij steevast een knoop in zijn rode zakdoek. Daar had opa geen iPhone voor nodig.
Mindfulness, hergebruiken, waterbeheer, gas- en elektriciteitsbeleid, afvalscheiding, bootcampen in de polder. Wat was opa eigenlijk hip… Tien punten voor jou, opa! We hadden je eigenlijk misschien beter ‘de groene opa’ kunnen noemen. De naam voor opa De Bruijn waren we dan wel uitgekomen.
Marianne Harnisch,
management support Eco-Point
