10 november 2015

Column: Maxima

Ik snap er niets van…

Jochem Myjer vind ik een fantastische cabaretier. In sommige eerdere columns heb ik uitspraken of delen van sketches van hem verwerkt (onder meer Wakker Worden…). Nu dus maar weer eentje. In zijn theatershow Yee-haa! zit een sketch over een schoolreisje. In dat stukje komt een jongetje voor, die het blijkbaar allemaal boven de pet gaat wat er gebeurt. Dat jongetje roept constant: “Ik snap er niets van…”. Maar dan met een bepaald accent dat ik nu niet zal pogen te beschrijven. Dat gevoel van “ik snap er niets van..” had ik twee weken geleden eigenlijk doorlopend als ik de radio aanzette.

Het koninklijk paar was op staatsbezoek in China. Koningin Maxima heeft niet aan alle activiteiten kunnen deelnemen vanwege een nierbekkenontsteking. Ik weet niet precies wat het is, maar het klinkt niet gezellig. Maar slim is hij die weet waar hij moet zoeken wat hij niet weet (jawel, even goed lezen. Klopt echt. Is een soort van gezegde). Dus ik zet de radio aan, lees kranten en ik krijg alle relevante informatie over de nierbekkenontsteking van onze Koningin. Sterker nog; even Googlen op de woorden “maxima nierbekkenontsteking” en je krijgt 43.000 hits! Twee keer klikken en je ziet wat ze mankeert, waar het vandaan komt, hoe de kwaal te behandelen is en een uroloog die stelt dat het zeer vervelend kan zijn, maar niet echt schadelijk en welke pillen genomen kunnen worden om het te bestrijden.

Ik snap er niets van…

Een werkgever mag niets vastleggen over de aandoeningen van zijn werknemer. Als het ook maar neigt naar medisch gerelateerde info, dan komt het CPB om de hoek (College Bescherming Persoonsgegevens) om vervolgens met een vermanend vingertje de werkgever te wijzen op zijn tekortkomingen. Het CPB mag zelfs boetes opleggen. Ik kom daar diverse bedragen over tegen. Van € 4.500,- tot € 20.000,- of zelfs hoger. De regelgeving gaat (te) ver. Beschrijven dat iemand rugklachten heeft, mag niet meer. Maar wat wel mag, is beschrijven dat iemand is aangewezen op rugsparend werk.

Ik snap er niets van…

Er komt een nieuwe richtlijn om datalekken tegen te gaan. Het gaat onder meer over de verwerking van persoonlijke informatie en de toegang daartoe. Ik heb begrepen dat het verder gaat dan alleen een combinatie van inlognaam en wachtwoord, maar zelfs dat er gebruikgemaakt moet worden van additionele beveiligingsmethoden,  zoals met tokens of e-dentifier-achtige apparaatjes zoals je gebruikt bij het elektronisch bankieren. Ja, want dat is nodig, want stel je voor dat er informatie over een werknemer onder ogen komt van anderen.  Begrijp me s.v.p. niet verkeerd. Uiteraard vind ik dat dat de privacy van medewerkers goed geborgd moet zijn en dat echte medische info bij de medici moet blijven. Maar zoals bij veel dingen in dit land, we slaan wel een beetje door. En weet je wat nu bijna hilarisch is? Als je vanuit goede intenties aan een verzuimende medewerker vraagt hoe het gaat, krijg je vaak het hele medische relaas te horen, inclusief het verloop van de onderzoeken en alle beeldende details van de behandelingen incluis. Eet smakelijk. Sterker nog, meer dan eens wordt letterlijk het zakje van de apotheek meegenomen en worden alle potjes met pillen en poeders op tafel gekieperd. En sta dan overigens ook niet raar te kijken als een medewerker verontwaardigd reageert als je daar vervolgens geen notities van maakt. “Ben je niet geïnteresseerd of zo? “Jawel, maar ik mag hier niets van opschrijven”. Een stukje uit een dialoog tussen leidinggevende en werknemer die velen zullen herkennen.

Ik snap er niets van…

Waar is het CPB nou? Terwijl werkgevers richtlijnen krijgen opgelegd en de controleurs beginnen te schuimbekken als ergens het woord Paracetamol staat beschreven, mag de voltallige media schrijven over de bacteriële infectie van onze Koningin. En niemand, echt niemand vanuit wetgevend of wethandhavend Nederland zegt nu “Ho, ho, wacht eens even, da’s niet conform de richtlijnen wat er nu gebeurt”. Ik pleit er niet voor dat de media nu een boete krijgen (alhoewel… met de hoogte van de boetes die kunnen worden opgelegd, vermenigvuldigd met het aantal keren dat de combinatie Maxima en Nierbekkenontsteking is beschreven, kunnen we volgens mij in een klap de Staatschuld stevig reduceren…). Maar ik pleit wel voor een beetje gezond verstand en een realistische benadering van de problematiek.

Want zoals het nu gaat? Ik snap er niets van… En u?

Ton Christianen,
bedrijfsadviseur en coördinator bij werkgeversvereniging OSB

 

Deel dit artikel

Ook interessant: